တစ္ခ်ဳိ႔တ႐ုတ္ေတြက ၄ ဂဏန္းကို လဒ္မရွိတဲ့ဂဏန္း၊ ကံမေကာင္းတဲ့ ဂဏန္းလို႔ အယူ႐ွိၾကတယ္။ "၄" ဂဏန္းရဲ႕ အသံထြက္က "ေသ"ဆိုတဲ့ တ႐ုတ္စကားနဲ႔ အသံထြက္တူေနလို႔ပါတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ခ်ဳိ႔စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခုံနံပါတ္ ၄ ကိုမထားသလို တိုက္အထပ္ ၄ကိုလည္း ၅ထပ္လို႔ ေခၚၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႔.....
ဖုန္းနံပါတ္ေတြကို လက္နဲ႔ လွည့္ရတဲ့ေခတ္တုန္းက အိမ္တစ္အိမ္မွာ ၄ဂဏန္းပဲပါတဲ့ ဖုန္းနံပါတ္တစ္ခု ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီနံပါတ္ေၾကာင့္ အမည္မသိဖုန္းေတြ၊ အေၾကာင္းအရာမရွိတဲ့ ဖုန္းေတြ မၾကာခဏ လက္ခံခဲ့ရတယ္။ တစ္ညမွာ လူၾကီးေတြအိပ္ျပီး လူငယ္တစ္ေယာက္တည္း က်န္ေနတုန္း ဖုန္းဝင္လာခဲ့တယ္။ ဖုန္းတစ္ဖက္မွာ လူတစ္ေယာက္က အသံတုန္ခ်ိခ်ိနဲ႔ ...
" ဟလို... ဟလို.. ၁၁၉ကို ဖုန္းဆက္ေပးပါ" လို႔ ေျပာတဲ့အသံကို ၾကားေတာ့ လူငယ္လန္႔ျပီး ဖုန္းကို ပစ္ခ်လိုက္မိတယ္။ မၾကာဘူး.. ဖုန္းျမည္လာျပန္တယ္။ အရင္အသံလိုပဲ..
" ဟလို... ဟလို.... ၁၁၉ ကို ဖုန္းဆက္ေပးပါ" လို႔ ေျပာေတာ့ လူငယ္က အရဲစြန္႔ျပီး
" ဘာျဖစ္လို႔ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ မဆက္တာလဲ" လို႔ ေမးလိုက္တယ္။ ဖုန္းတစ္ဖက္က ျပန္ေျပာလိုက္တာက
" ျမန္ျမန္ဆက္ေပးပါ.. ကြ်န္ေတာ္ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး.. ကြ်န္ေတာ့္လက္ညႇိဳး ဒီ နံပါတ္၄ ေနရာမွာ ညႇပ္ေနလို႔" ပါ ဟူတည္း။
No comments:
Post a Comment