10 December 2008
18 November 2008
16 November 2008
စိတ္ဆိုးျခင္းဧ။္ေနာက္ကြယ္
ဒါဟာ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ပင္ကိုယ္တုန္႔ျပန္မႈျဖစ္တယ္။ သခင္ကိုလွမ္းကိုက္တာက မုန္းလို႔မဟုတ္ဘဲ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ ကိုယ့္ကို ေနာက္ထပ္အနာတရမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္လိုက္တာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါကို သခင္က နားမလည္ခဲ့ရင္သခင့္ကိုေတာင္ ကုိက္တဲ့ေခြးဆိုျပီး ေခြးကေလးအေပၚ စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္မိလိမ့္မယ္။ စိတ္ဆိုးေဒါသရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဒဏ္ရာရေနတဲ့ ေခြးကေလးကိုသခင္က တစ္ခုခုထပ္ လုပ္မိမွာ အမွန္ပါပဲ။
႐ံုးဆင္းျပန္လာတဲ့ ဖခင္တစ္ဦးဟာ အိမ္ထဲဝင္လုိက္တာနဲ႔ဧည့္ခန္းတစ္ခုလံုးကို ကစားစရာေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ပြေအာင္ ေဆာ့ကစားေနတဲ့သားကိုေတြ႔လိုက္တယ္။ ဖခင္ဟာ သားကို ဘာအက်ဳိးအေၾကာင္းမွ ေျပာမေနဘဲေဒါသတၾကီး သားကို ဆူေတာ့တယ္။ ထက္ျမက္တဲ့သားက ဘာမွျပန္မေျပာဘဲပစၥည္းေတြကိုသိမ္း လက္ကို စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးျပီးမွ ဖခင္ကို ေပြ႔ဖက္ျပီး"ေဖေဖ... ဒီေန႔အလုပ္မွာ ဘဝင္မက်တာေတြ ေဖေဖၾကံဳခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား?" လို႔ေမးလိုက္တယ္။
လိမၼာတဲ့သားက ဖခင္ေဒါသထြက္ရတာဟာ သူတစ္ေယာက္တည္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲဖခင္စိတ္ထဲမွာ နဂိုကတည္း တစ္ခုခု ထိခိုက္ခံထားရလို႔၊ မေက်နပ္လို႔ဆိုတာကို သေဘာေပါက္ နားလည္လိုက္တယ္။
ကြ်န္မတို႔ရဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း ဒီလိုအျဖစ္မ်ဳိးေတြ မၾကာခဏၾကံဳဖူးၾကမယ္ထင္ပါတယ္။ ဥပမာ...
ေက်ာင္းဆင္းျပန္လာတဲ့ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္ ေဒါသတၾကီးနဲ႔ လြယ္အိတ္ကို ခံုေပၚပစ္တင္လိုက္တယ္။ "ဘာျဖစ္လာသလဲ?" လို႔ သူ႔ကိုေမးရင္ "ေမေမနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး၊ဟာ... သိပ္႐ႈပ္တာပဲ" စတာေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကို ျပန္ေအာ္တတ္သလိုမ်ဳိး
" ဒီည ဘာဟင္းစားခ်င္သလဲ" လို႔ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ေမးလာတဲ့ ဇနီးကိုလင္ေယာက္်ားက "မင္းနဲ႔ငါ ယူတာ ဒီေလာက္ၾကာေနျပီ။ ငါဘာၾကိဳက္တယ္ဆိုတာမင္းမသိဘူးလားကြ" လို႔ ျပန္ေအာ္တတ္သလိုမ်ဳိး
အထက္က အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးေတြမွာ ဂ႐ုတစိုက္ေမးတဲ့ကိုယ့္ကိုျပန္ေအာ္တယ္ဆိုျပီး ကြ်န္မတို႔လည္း စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ၾကမွာပဲ။ အဲဒီေနာက္အျပန္အလွန္ ေအာ္ဟစ္တာ၊ က်ိန္ဆဲတာေတြ ျဖစ္လာေတာ့မယ္။ ဒါမွမဟုတ္မေခၚမေျပာတဲ့ ေသြးေအးစစ္ပဲြေတြ စေတာ့မယ္။
စိတ္ဒဏ္ရာရေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကြ်န္မတို႔ ဘယ္လိုဆက္ဆံမလဲ? သူဟာတစ္ျခားသူရဲ႕နားလည္မႈ၊ လက္ခံႏိုင္မႈေတြကို လိုအပ္ေနသူျဖစ္တယ္။
ေဒါသတၾကီးနဲ႔ လြယ္အိတ္ကို ခံုေပၚပစ္တင္တဲ့ ကေလးငယ္ကို "သား ေက်ာင္းမွာတစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ျပီမဟုတ္လား.. လာ..လာ.. ဘာေတြျဖစ္ခဲ့လဲ ေမေမ့ကိုေျပာျပ"
မ်က္ႏွာ႐ွစ္ေခါက္ခ်ဳိးနဲ႔ ဇနီးကို "တစ္ေန႔ကုန္ ကေလးထိန္းေနရတာပင္ပန္းေနျပီလား? အိမ္အလုပ္တစ္ခုခု ကိုယ္ဘာမ်ားကူညီရမလဲ?" စတဲ့စကားေတြကစိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေနသူရဲ႕ စိတ္ကို အနည္းအမ်ားေတာ့ ေျပာင္းလဲေစမွာအမွန္ပါပဲ။ တစ္ပါးသူရဲ႕ နားလည္မႈ၊ လက္ခံမႈကိုရ႐ွိျပီးေနာက္ ေဒါသတၾကီးထြက္ဆိုခဲ့မိတဲ့ သူတို႔စကားေတြအတြက္ သူတို႔ အားတုန္႔အားနာ ျဖစ္ေနမိမွာေသခ်ာပါတယ္။
12 November 2008
11 November 2008
RP ျမန္မာေက်ာင္းသား၊ေက်ာင္းသူမ်ားဧ။္ စုေပါင္းမဟာ ဘံုကထိန္
We are very pleased to inform you all that we had collected 910 and donated to Sembawang Monestry for our very first RP Myanmar Kahtein. (နတ္လူသာဓုေခၚေစေသာ္--- သာဓု၊ သာဓု၊ သာဓု)
We have been showing our RP Myanmar Unity, and we hope that we can see more from you all at our very first RP MYANMAR THINGYAN and coming activities. We do last, but we can do best....
Following are the amount we have collected and donated for.
Thanks a lot for everything. We will upload the photos for Ka Htein soon. Sorry for late update due to technical problem. :)
With best regards,
RP Myanmar Students Union
07 November 2008
28 October 2008
ကထိန္ပြဲၾကီး က်င္းပမည္
Directions : Take Bus 882 from Sembawang MRT alight at 7th stop (B35) Take a walk back for 100 m
24 October 2008
ထုပ္စီးထိုးတမ္းကစားၾကမယ္
Confidence
03 October 2008
ဒီစာေလးကို ေက်းဇူးျပဳၿပီ ဆံုးေအာင္ဖတ္ေပးပါ..........
အဆံုးမွာ ေကာင္ေလးဟာ စိတ္မတိုပဲေနႏိူင္တဲ့ေနကို ေရာက္လာေရာ။ ေကာင္ေလးကေျပးၿပီး သူအေဖကို သတင္းသြားပို႔တယ္.. အေဖေရ.. သားေတာ့ စိတ္ကိုထိန္းႏိူင္သြားၿပီဗ်..
အဲ့ဒီလိုက်ေတာ့ သူအေဖက တစ္မ်ိဳးခိုင္းျပန္ေရာ..မင္းကိုယ္မင္း ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ တစ္ေနကုန္ထိန္းႏိူင္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အဲ့ဒီသံေတြကို ျပန္ႏွုတ္ဦးကြာ။ တစ္ေန႔ ထိန္း ႏိူင္ရင္ ညအိပ္ခါနီး တစ္ေခ်ာင္းႏွုန္းနဲ႕ ႏွုတ္ေနာ္လို႔ မွာလိုက္သတဲ့။ ရက္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလးက သူအေဖကို ေျပာႏိူင္သြားတယ္။ အေဖေရ.. သားရိုက္ခဲ့တဲ့ သံေတြအားလံုးကို ႏႈတ္ၿပီး သြားၿပီ တစ္ေခ်ာင္းမွ မက်န္ေတာ့ဘူး။
သည္အခါအေဖလုပ္တဲ့သူက သားရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီး သားရိုက္ခ့ဲတဲ့၀င္းထရံဆီကို ေခၚသြားတယ္။ ေတာ္တယ္ငါ့သား လို႕လညး္ဆိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ သား ေသခ်ာၾကည့္စမ္း။ ၀င္းထရံတိုင္မွာ အေပါက္ေတြျဖစ္က်န္ခဲ့တယ္ေနာ္။ ဒီ၀င္းထရံတိုင္ေတြက အရင္တုန္းကလို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဆုိတာ သားျမင္တယ္ မဟုတ္လား။ ေအး..သားကစိတ္တိုတိုနဲ႕ ပါးစပ္ကေျပာခ်လိုက္တဲ့အခါ တစ္ဖက္သားဆိုတဲ့၀င္းထရံတိုင္မွာ အခုလိုအမာရြတ္ေတြထင္က်န္ရစ္ခဲ့တတ္တယ္ သားရယ္။အဲ့ဒီလိုပဲလူတစ္ေယာက္ကို သားကဓါးနဲ႕ထိုးလိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ဓါးျပန္ႏွုတ္ၿပီး ရွိခိုးေတာင္းပန္တယ္ဆိုပါစို႔။ သားဘယ္ႏွစ္ခါပဲရွိခိုးေတာင္းပန္ပါေစ။ ဒဏ္ရာနဲ႕ အမာရြတ္ကေတာ့ မလြဲမေသြက်န္ခဲ့မွာပဲ ငါ့သားရယ္..တဲ့။တကယ္ေတာ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြဆိုတာ အဖိုးတန္တဲ႕ရတနာေတြပါပဲ။ သူတို႔ဟာ ငါတို႔ေတြကို ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာေစတယ္။ အားေပးကူညီတယ္။ ဒုကၡ၊သုခေတြကိုလည္း မွ်ေ၀ခံစားၾကတယ္။ ရင္ဖြင့္သမွ်ကို ဂရုစိုက္နားေထာင္ေပးတယ္။ ဒါေၾကာင့္တစ္ခုခုဆိုစိတ္လိုက္မာန္ပါမလုပ္နဲ႕။ သူတို႕ကိ ုသံႏွုတ္ရာက်န္ခဲ့တဲ့ ၀င္းထရံေတြအျဖစ္မေရာက္ပါေစနဲ႕။ကိုယ့္မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြကို ကိုယ္က ဘယ္ေလာက္ဂရုစိုက္ေၾကာင္း သူတို႕ကိုလည္း သူတို႕ရဲ႕ မိတ္ေဆြေတြအေပၚ ဂရုစိုက္လာေအာင္လုပ္ေပးသင့္ေၾကာင္းေျပာၾကားေပးပါ။ ဒါေၾကာင့္ကိုယ္တုိင္က သူငယ္ခ်င္းေကာင္း မိတ္ေဆြေကာင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့သူေတြဆီကို ဒီပံုျပင္ေလးကို လက္ဆင့္ကမ္းပါ။ ယုတ္စြဆံုး ဒီစာေလးကို ပို႔လိုက္တဲ့သူဆီ ဒီအတုိင္းျပန္ပို႔ႏိူင္ပါေသးတယ္။ ကိုယ္ပို႔လိုက္တဲ့စာ ကိုယ့္ဆီ ျပန္ေရာက္လာရင္ ကုိယ့္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြရွိေနတာကို အလိုလိုခံစားႏုိင္မွာပါ။
ဒီစာအုပ္နာမည္က ေနေပ်ာ္တဲ့ဘ၀ ၾကည္ျမတဲ့ဘ၀င္ ရႊင္လန္းတဲ့စိတ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရးတဲ့သူက ဆရာအတၱေက်ာ္ပါ။အားလံုးေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔ဆႏၵျပဳလ်က္.....
01 October 2008
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစက ျပန္စၾကရေအာင္
29 September 2008
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး
" လြယ္လြယ္ေလးပဲ ၊ အလုပ္ထဲမွာ ေခါင္းျမဳပ္ထားလိုက္ေပ့ါဗ်ာ "
"ဟာ....ဒါေတာ့ မျဖစ္ဘူး ဆရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္က ဘိလပ္ေျမ ေဖ်ာ္တဲ့သူ ။"
26 September 2008
ကထိန္ခင္းၾကရေအာင္
24 September 2008
မွတ္ျပီလား
ဒါေပမဲ့ ဒုတိယစာဆုိေတာ္ကလည္း မမွတ္ေသးဘဲ မေၾကာက္မရြံ႕ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ လာဘ္စားပံု အေသးစိတ္ နဲ႔ ေဆာ္႐ႈပ္တာေတြကုိ ဖတ္ျပျပန္တယ္၊ ဘုရင္ေဘာ္စလုလည္း ဟုတ္တာေတြဖတ္ျပေနေတာ့ ေဒါသေတြ အျဖစ္ႀကီးျဖစ္ၿပီး ဒုတိယစာဆုိေတာ္ကို ႀကိမ္လံုးႀကီးနဲ႔ ႏွစ္ခ်က္ဆက္တုိက္ျဗင္းလုိက္ျပန္တယ္၊႐ႊမ္း ႐ႊမ္းအားယားယား အီး အီးေအာ္ဟစ္ၿပီး ဒုတိယစာဆုိေတာ္လည္း ေက်ာတင္မက ဟုိဟာပါေကာ့သြားတယ္။
သည္လုိနဲ႔ စာဆုိေတာ္ေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ သူ႔မေကာင္းေၾကာင္း ႏွစ္ခ်က္ေျပာရင္ ႏွစ္ခ်က္ျဗင္း သံုးခ်က္ေျပာရင္ သံုးခ်က္ျဗင္းနဲ႔ ျဗင္းလာလိုက္တာ တစ္ခ်ိဳ႕စာဆုိေတာ္ဆုိ ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ေတာင္ အျဗင္းခံရသတဲ့၊ ဘုရင္ေဘာ္စလုလည္း အေတာ္ေဒါသျဖစ္ေနၿပီေပါ့။
သည္အခ်ိန္မွာ ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ ဘုရင္ႀကီးေဘာ္စလုရဲ႕ လက္သံုးေတာ္ နန္းတြင္းစာဆုိေတာ္ႀကီး ေဘာ္ဖားခၽြန္ က ရဲရဲဝံ့ဝံ့ထရပ္လုိက္ၿပီး ဘုရင္ႀကီး ေဆာ္႐ႈပ္တာမဟုတ္တဲ့အေၾကာင္း ေကာင္မေလးေတြ တဖက္သတ္ႀကိဳက္ေနလို႔ ဘုရင္ႀကီးကသနားလုိက္ရတဲ့အေၾကာင္း၊ လာဘ္စားတာမဟုတ္ပါ အလကားေပးလုိ႔ ယူထားလိုက္တာပါ၊ မိဖုရားေတြကိုလည္း ႏွိပ္စက္တာမဟုတ္ပါ သူတုိ႔ေတြ အသံုးမက်လုိ႔ ဆံုးမေပးရတာပါ စသျဖင့္ မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ ဖားၿပီးဖတ္ျပေနသတဲ့။
ဘုရင္ႀကီးေဘာ္စလုရဲ႕မ်က္ႏွာႀကီးက ၿပံဳးေနေတာ့ က်န္တဲ့ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားေတြနဲ႔ စာဆုိေတာ္ေတြလည္းအင္း ဒါေၾကာင့္လည္း ေဘာ္ဖားခၽြန္ တစ္ေယာက္ နန္းတြင္းမွာ စာဆုိေတာ္ႀကီးျဖစ္ေနတာေပါ့လုိ႔ ေတြးမိေနၾကသတဲ့၊ ဘာဆုေတာ္ေတြမ်ား ေပးသနားဦးမလဲ လုိ႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသတဲ့၊ ေဘာ္ဖားခၽြန္လည္း သူ႔ရဲ႕ဖားေတာ္ဘြဲ႕ ဘုိင္အိုဂရပ္ဖီႀကီးကုိ ဖတ္လည္းဖတ္ၿပီးေရာ က်န္တဲ့လူေတြကုိ လက္မအသာေထာင္ျပလုိ္က္ၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးႀကီးျဖစ္ေနသတဲ့။
အဲသည္အခ်ိန္မွာ နန္းတြင္းစာဆုိေတာ္ႀကီး ေဘာ္ဖားခၽြန္ အနားကုိ ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာတဲ့ ဘုရင္ႀကီးေဘာ္စလုက ဘာမေျပာ ညာမေျပာ သူ႔လက္ထဲမွာပါလာတဲ့ ဒါးႀကီးနဲ႔ ေဘာ္ဖားခၽြန္ရဲ႕ လက္ႏွစ္ဘက္တင္မက လွ်ာကိုပါ ျဖတ္ခ်လုိက္ေတာ့တယ္၊ က်န္တဲ့ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသားေတြနဲ႔ စာဆုိေတာ္ေတြလည္း ဝ႐ုန္းသုန္းကားျဖစ္ကုန္ၾကတာေပါ့၊ ဘယ္လုိျဖစ္သြားတာလဲ၊ ဘုရင္ႀကီး ႐ူးသြားၿပီလား စသည္ျဖင့္ ပေဟ႒ိ အေျဖညႇိေနၾကသတဲ့။
ဘုရင္ႀကီးေဘာ္စလုကေတာ့ သူ႔ဒါးႀကီးမွာ ေပေနတဲ့ ေသြးေတြကို သပ္ခ်ေနရင္း စကားတစ္ခြန္းကုိ ေအးေအးေလး ေျပာလုိက္ပါတယ္၊
သည္ေကာင္က ငါ့နားကပ္ၿပီး လိမ္ေနတာ၊ ေၾကာက္ဖို႔ ပုိေကာင္းတယ္။
Every body job is nobody business
လက္မထပ္မီႏွင့္လက္ထပ္ျပီး အေျခအေန
သူ...... သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေန႔ ေရာက္လာခဲ့ျပီ။
သူမ.... နင္ ေနာင္တရမလား
သူ...... ဟာ.. တစ္ခါမွ အဲဒီလို မစဥ္းစားမိဘူး။
သူမ.... ငါ့ကို တကယ္ခ်စ္လား
သူ...... တကယ္ေပါ့။
သူမ.... ငါ့အေပၚ သစၥာေဖာက္မွာလား။
သူ...... အဲဒီလို တစ္ခါမွ မေတြးထားမိဘူး။
သူမ.... ငါ့ကို တစ္ခါေလာက္ နမ္းပါလား။
သူ...... အင္း.. တစ္ခါထက္ကို မကဘူး။
သူမ.... ယူျပီးရင္ နင္ငါ့ကို ရိုက္မွာလား။
သူ...... လံုး၀ မျဖစ္ႏိုင္တာ
သူမ.... ငါ နင့္ကို ယံုရမလား...
လက္ထပ္ျပီးေနာက္…………( ေအာက္မွအေပၚသို႔ျပန္ဖတ္ပါ)
07 September 2008
သီးႏွံေကာင္းရိတ္သိမ္းလိုလွ်င္
06 September 2008
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆုိတာ ေသခ်ာျပီလား
05 September 2008
ေအာင္ျမင္မႈႏွင့္ရံႈးနိမ့္မႈၾကားက ပါးလႊာေသာစည္း
W.Douglus Harley
04 September 2008
ၾကိဳတင္ကာကြယ္ျခင္းသာ
03 September 2008
Six Ways to Make People Like You
- Become genuinely interested in other people
- Smile
- Remember that a person's name
- Be a good listener, Encourage others to talk about themselves.
- Talk in terms of the other's interests.
- Make other people feel important.
02 September 2008
ေၾကာက္ရမွာေတြးေၾကာက္မေနနဲ႔
ယံုၾကည္စိတ္ရဲ့စြမ္းအား
01 September 2008
ခလုတ္ကန္သင္းမွေလွကားထစ္သို႔
31 August 2008
စံခ်ိန္မွီေသာ စြမ္းေဆာင္မႈ
ေ႔ရွတိုးရခက္ေနတယ္ဆိုတာတစ္ခုတည္းႏွင့္ေတာ့ေနာက္ဆုတ္လုိ႔မျဖစ္ဘူး။
Roy Chapman Andrew(1884-1960)
နားလည္မႈလြဲၾကတဲ့ ကိစၥ
30 August 2008
ရွာတက္မွ လမ္းေတြ ႔မယ္
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၇)
29 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၆)
ေဗဒင္ေမးသူ "ကြ်န္မမွာ ေပးစရာပိုက္ဆံမရွိဘူးဆိုတာ အခုနက ဆရာမတြက္မိဘူးလား"
28 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၅)
27 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၄)
26 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၃)
25 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၂)
24 August 2008
ေတြးေတြးျပီးရယ္ (၁)
22 August 2008
RJ ေရးနည္း
၁။တစ္လံုးတည္းနဲ့ ေၿပာလုိ ့ရတဲ့ စာလံုးမ်ားကုိေတာင္ မ်ားေအာင္ေရးပါ။
၂။RPက သိတဲ့စာလံုးမ်ားကုိဘဲ သံုးပါ။တၿခားမသိတဲ့စာလံုးမ်ားဆုိလ်င္ ဆရာဖတ္ရင္း ရီလိမ့္မည္။
၃။အစတြင္ Capital ႏွင့္ေရးၿပီး အဆံုးတြင္ Full-stop ခ်ရန္ မေမ့ႏွင့္။
၄။မၿပတ္မသား ရွင္းရွင္းလင္းလင္းေရးၿခင္းသည္ ဆရာ မိမိRJအေပၚ အာရံုစုိက္မူကုိ ထက္သန္ေစသည္။
၅။Professionally ေၿမွာက္တတ္ ပါေစ..။(အေၿမွာက္မၾကိဳက္တဲ့သူ ဒီေခတ္မွာ ရွားသကုိး)
၆။`RJ သည္ မေၾကနပ္သည္မ်ား(Relfections) ကုိ ဆရာ့အားတုိင္ရန္ေန့စဥ္စာ(Journals)´ဟု အထင္မေရာက္ေစလုိပါ..။
၇။ေက်ာင္းသား ၂၅ေယာက္ မွေရးေသာ Rj ၂၅ေစာင္အား ဖတ္ရမည့္ Faciကုိ စာနာေသာအားၿဖင့္ ဟာသမ်ားထည့္ေရးေပးေစလုိ၏။(လူပဲ ပ်င္းတတ္သကုိး)
၈။ေရွ ့အပုိဒ္ႏွင့္ ေနာက္အပုိဒ္ ညွိတတ္ပါေစ…။(I do all those things ေရွ ့အပုိဒ္မွာေရးၿပီး second meeting အိမ္ၿပန္သြားတယ္ ေတြ ဘာညာ ေနာက္အပုိဒ္မွာ ေရွာင္ရမည္။)
၉။ Evaluations မ်ားသည္ မိမိRJ၏ ေဖာ္ေကာင္ဟု ထင္မွတ္ၾကေစလုိသည္။
၉။idioms မ်ားမသံုးၾကပါႏွင့္။(ဆရာနားမလည္မွာ စုိးေသာအားၿဖင့္)
၁၀။singalish ေဘးမွ ေ၀းၾကပါေစ…။
ထုိထုိအခ်က္မ်ားကုိက္ညီေသာ RJ ကုိေရးေသာ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမမ်ား ကုိယ့္RJ ကုိယ္တုိင္ဖတ္ကာ စိတ္တုိင္းၾကလ်င္ submit iconကုိ အားပါးတရ ႏွိပ္ႏုိင္ၾကပါေစ..။
ေက်ာင္းအၿပီး…။
SASမွgraduateကုိကုိမမမ်ားကေတာ့ "Why does it work?"လုိ ့တစ္ဖံု..။
SEGမွgraduate ကုိကုိမမမ်ားကေတာ့ "How does it work?" လုိ ့တစ္မ်ိဳး..။
SITမွgraduate ကုိကုိမမမ်ားကေတာ့ "How much will it cost?" လုိ ့တစ္နည္း…။
STAမွ graduate ကုိကုိမမမ်ားကေတာ့ "Do you want fries with that?" လုိ ့တစ္လမ္း.. ေမးတတ္လာၾကပါလိမ့္မည္..။
မသိေသးသူမ်ား စမ္းသပ္ၾကည့္ပါကုန္………..။
အခုလုိေဖာက္သည္ခ်ေပးေသာ ကိုမင္းသက္အား RP Students မ်ားမွ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ :)
17 August 2008
Faci နဲ႔အရင္တုိင္ပင္ပါ
Lab assistance `က်ေနာ္ကေတာ့ ဟာ၀ုိင္ယီဗ်ာ ရည္းစားေဟာင္းေလးေတြ တစ္ေယာက္တစ္ဖက္နဲ ့ အနားမွာ ေရခဲစိမ္ရွန္ပုိင္တစ္လံုးရွိမယ္ ´
မီးခြက္ေစာင့္။။ ကဲ ေနာက္ဆံုး အရွင္ဘာလုိခ်င္ပါသလဲ။
Faci။ ။ Third meeting ၂နာရီ အမွီ ဒီေကာင္ႏွစ္ေယာက္ကုိ စာသင္ခန္းထဲပုိ့လုိက္။
RP Students
16 August 2008
ေရ့ွတစ္မို္င္သာ စဥ္းစားပါ။
Eric Sevaried
14 August 2008
ေန႔ႏွင့္နံႏွင့္ခ်စ္ပါတယ္
ငပ်င္း
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ငပ်င္းဆုိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ရွိပါသတဲ့။ ပ်င္းလုိက္ပုံမ်ား ႏွစ္ေယာက္မရွိပါဘူးတဲ့။ တစ္ေန႕ေတာ့ ငပ်င္းအေမက ေခၚပါေလေရာ။
"ဟဲ့ သားေလးငပ်င္း... ငွက္ေပ်ာသီးလာစား"
"ဟာ... ပ်င္းတယ္... အခြံႏွြာေပး"
"ျပီးျပီ... ေရာ့" "၀ါးရမွာပ်င္းတယ္... အေမ၀ါးေပး" "ျပီးျပီ" "မ်ိဳခ်ရမွာ ပ်င္းတယ္... အေမပဲ မ်ိဳခ်လုိက္ေတာ့" အဲေလာက္ကုိပ်င္းတာ။ ပုလင္းနက္ဖုိရမ္ထဲ ၀င္ရင္လည္း ေတာ့ပစ္ေတြတင္တင္ျပီး ပ်င္းလြန္းလုိ႕ဆုိျပီး တစ္ခါမွ ၀င္မေရးပါဘူးတဲ့။ သူတင္တဲ့ေတာ့ပစ္ေတြမွာလည္း စာရိုက္ရမွာ ပ်င္းလုိ႕ဆုိျပီး ဘာေခါင္းစဥ္မွ မတပ္ပါဘူးတဲ့။ ဂလုိနဲ႕ပဲ ေနာက္ဆံတတင္းတင္းနဲ႕ ငပ်င္းမိဘႏွစ္ပါးဟာ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆုံးပါးသြားပါေလေရာတဲ့။ ငပ်င္းတစ္ေယာက္ဟာ ခ်က္တင္၀င္လုိက္၊ ဂိမ္းေဆာ့လုိက္၊ အိပ္လုိက္၊ စားလုိက္ လုပ္ေနရင္းက မိဘႏွစ္ပါးထားခဲ့တဲ့ အေမြမ်ား တျဖည္းျဖည္းေျပာင္လာလုိက္တာ ႏြားပိန္တရွဥ္းနဲ႕ အိမ္တစ္လုံးပဲ က်န္ပါေတာ့ သတဲ့။ အဲဒီႏြားပိန္တစ္ရွဥ္းဟာလည္း ငပ်င္း ဂရုမစုိက္တဲ့အေလ်ာက္ ရြာထဲမွာ ဟုိျခံ၀င္ ဒီျခံထြက္နဲ႕ ရြာသားေတြရဲ႕ ေတာက္ညင္႕ကပ္မႈကုိ အေတာ္ေလး ခံရပါသတဲ့။ ဂလုိနဲ႕ တစ္ေန႕ေတာ့ ႏြားတစ္ရွဥ္းခမ်ာ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္း ဆုိသလုိ လူေျဖာင့္စိတ္တုိ မုဆုိးၾကီး ကုိဟိတ္ရဲ႕ ေညွာင့္က်င္းထဲက်ျပီး မာလကီးပါေလေရာ။ ကုိဟိတ္လည္း အားနာနာနဲ႕ ငပ်င္းကုိ ၀င္ေျပာသတဲ့။ "မင္းႏြားႏွစ္ေကာင္ေတာ့ သြားရွာျပီကြာ... က်ြတ္က်ြတ္... အသားကုိေပၚျပီး အရပ္ေ၀လုိက္ေတာ့မယ္ေနာ္... ရွလြတ္"
"သေဘာ သေဘာ... က်န္တဲ့အေရခြံသာ က်ေနာ့္ေပး" ႏြားအေရခြံလည္းရေရာ အိမ္ျပင္မွာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ အေျခာက္လွမ္းျပီး အဲဒီႏြားအေရခြံ မစုိမေျခာက္ၾကီးကုိ လိပ္ေနပါသတဲ့။ ရြာသားေတြလဲ ၀ုိင္းစပ္စုတာေပါ့။
"မစုိမေျခာက္ၾကီးနဲ႕ ဘာလုပ္မလုိ႕လဲ"
"အုိ... သူမ်ားကုိ အဲလုိမေျပာပါနဲ႕... အဲေလ... ဟုိဘက္ရြာမွာ ဆင္ခုနစ္ေကာင္ ဖိနပ္လုပ္ငန္းက အဲဒီႏြားအေရခြံ မစုိမေျခာက္ေတြကုိ ေစ်းေကာင္းေပး ၀ယ္ေနတယ္တဲ့" ငပ်င္းလည္း ရွြီးလုိက္တာေပါ့။ အမွန္က ဘယ္ဟုတ္ရမွာလဲ။ ေျခာက္တဲ့အထိ ေစာင့္ရမွာ ပ်င္းလုိ႕။ ရြာသားေတြလည္း ငပ်င္းအေၾကာင္း ေနာေၾကေနျပီမုိ႕ မယုံတဲ့ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ၾကည္႕ျပီး ထြက္သြားၾကသတဲ့။ ငပ်င္းလည္း ရွက္ရွက္နဲ႕ သူအလိပ္ၾကီးကုိ ေကာက္ထမ္း ရြာျပင္ကုိ သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႕ ထြက္သြားပါေလေရာ။ ဂလုိနဲ႕ ေျခဦးတည္႕ရာ ေလွ်ာက္သြားလုိက္တာ ေမွာင္လာေတာ့ သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚတက္၊ သူ႕အလိပ္ၾကီး ေခါင္းအုံးျပီး အိပ္ေနပါသတဲ့။ သန္းေခါင္ေလာက္လဲေရာက္ေရာ လူတစ္စု ေမွာင္ရိပ္ခုိျပီး အဲဒီသစ္ပင္ေအာက္ ေရာက္လာပါသတဲ့။ သူတုိ႕ကေတာ့ ဓားျပတုိက္ျပီး ေ၀စုလာခြဲတဲ့ ဓားျပအုပ္စုေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ဂုိဏ္းခ်ဳပ္ၾကီး ေလရူး။( ထီးကုိင္းမ်ား၊ ဖိနပ္မ်ား ခ်ဳပ္သူမဟုတ္)
"ကဲ... အားလုံးပဲ ေ၀စုခြဲမယ္... ထုိင္ၾက။"
"ဆရာ... အေနာ္က အင္ခရစ္လုပ္ထားတဲ့ စစ္က်ဴရတီကုတ္ကုိ ေျဖေပးတာေနာ္... အေနာ္ ေ၀စုပုိရသင့္တယ္။"
"အေနာ္က အလာမ္းစစ္စတမ္ကုိ ဒစ္ေဇးဘဲ လုပ္ေပးတာေနာ္... အေနာ္ပုိရမွ ျဖစ္မယ္။" "ဓားစာခံေတြကုိ ပိြဳင့္သာတီအိတ္တစ္လက္တည္းနဲ႕ ထိန္းရတဲ့ အေနာ့ကုိလည္း ထည္႕တြက္အုံးမွေပါ့ ဆရာရူးရဲ႕။"
"ဟိတ္... တိတ္ၾကစမ္း... ဒီပလန္းကုိ ေခါင္းေဆာင္စီစဥ္တဲ့ ငါသာလွ်င္ အေရးအပါဆုံး... ဟီးဟီးဟီး... ဒီေတာ့ ငါပဲ ေ၀စုပုိရသင့္တယ္။"
(သံျပိဳင္) "အဟင့္ဟင့္... ဆရာရူး မတရားဘူး။"
"ဘာကြ... ငါမတရားရင္ မုိးၾကိဳးအၾကိမ္တစ္ေထာင္ ငါ့ငယ္ပါတည္႕တည္႔ အဲေလ ငါ့ငယ္ထိပ္တည္႕တည္႕ ပစ္ပါေစကြာ... ဟြန္း..." အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ငပ်င္းရဲ႕ သားေရလိပ္ၾကီးဟာ ေခါင္းေအာက္ကေလွ်ာျပီး ျပဳတ္က်လာသတဲ့။ "၀ုန္း.. ဂ်ဳန္း.. ဂ်လုံး.. ေျဖာင္း... ဂ်ြတ္..." ဓားျပအုပ္စုလည္း မုိးၾကိဳးပစ္ပါျပီဆုိျပီး ရွိတာေတြ ပစ္ခ်၊ ကုိယ္လြတ္ရုန္း ထြက္ေျပးၾကပါေလေရာ။ မနက္မုိးလင္းလုိ႕ သစ္ပင္ေအာက္ဆင္းလာတဲ့ ငပ်င္းမေတာ့ ရတနာထုပ္ၾကီးကုိ ေတြ႕ျပီး နေ၀တိမ္ေတာင္ ျဖစ္ေနပါသတဲ့။ ရတနာေတြကမ်ားလြန္းေတာ့ အားလုံးကုိ မသယ္ႏုိင္တာနဲ႕ နည္းနည္းေလာက္ကုိ ပုဆုိးခါးပုံစထဲထည္႕၊ က်န္တာေတြကုိ ေျမၾကီးထဲျမဳပ္ျပီး ရြာကုိ ေျမာက္ၾကြေျမာက္ၾကြနဲ႕ ျပန္လာပါသတဲ့။ရြာသားေတြလဲ ငပ်င္းကုိ နားမလည္ႏုိင္တဲ့ အၾကည္႕နဲ႕ ၾကည္႕ျပီး ရတနာေတြ ဘယ္လုိရလာလဲဆုိတာ ၀ုိင္းေမးၾကသတဲ့။
"ဟီး အေနာ္ေက်ာသားပဲ။ ဟုိဘက္ရြာမွာ မစုိမေျခာက္ေတြကုိေစ်းေကာင္းေပး ၀ယ္ေနပါတယ္လုိ႕။" ငပ်င္းလည္း ျပီးျပီးေရာ ေပါေပါၾကီး ေျဖလုိက္တာေပါ့။ ရြာသားေတြလည္း ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ငါတုိ႕ပြျပီဆုိျပီး ရြာထဲက ရွိသမွ်ႏြားေတြကုိ ေပၚ၊ မေျခာက္တေျခာက္ေနလွမ္းျပီး ဟုိဘက္ရြာကုိ အုပ္စုလုိက္ သြားေရာင္းၾကသတဲ့။ ဟုိဘက္ရြာေရာက္ေတာ့မွ အလိမ္ခံလုိက္ရမွန္း သိတဲ့ ရြာသားေတြမွာ ေဒါသတၾကီးနဲ႕ အုပ္စုလုိက္ ျပန္လာျပီး ငပ်င္းအိမ္ ကုိ မီးတင္ရႈိ႕လုိက္ၾကသတဲ့။ အင္တာနက္ကေဖးကျပန္လာတဲ့ ငပ်င္းခမ်ာ ျပာပုံ အတိျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕အိမ္ကုိျမင္လုိက္ရေပမယ့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ျပာေတြကုိေတာင္းတစ္လုံးထဲ ေကာက္ထည္႕ျပီး သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႕ ရြာျပင္ကုိ ထြက္သြားပါသတဲ့။ စိတ္ဆုိးပုံမရတဲ့ ငပ်င္းကုိၾကည္႕ျပီး ရြာသားေတြလည္း အံ့ၾသေနၾကတာေပါ့။ ငပ်င္းလည္း ေတာထဲသြား၊ ရတနာေတြကုိ ေတာင္းထဲထည္႕ျပီး ညေနေစာင္းေလာက္မွ ရြာျပန္လာသတဲ့။ ရတနာေတြပါလာျပန္တဲ့ ငပ်င္းကုိၾကည္႕ျပီး ရြာသားေတြလည္း စပ္စုၾကျပန္ပါေရာ။ ငပ်င္းကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ။
"ကုိရီးယားစတုိင္ အုိးတုိက္ဖြဲျပာ လုပ္မလုိ႕တဲ့... ဟုိဘက္ရြာမွာ အိမ္ျပာေတြကုိ ေစ်းေကာင္းေပး၀ယ္ေနတယ္။" ရြာသားေတြလဲ အဟုတ္မွတ္ျပီး ညတြင္းခ်င္း ကုိယ့္အိမ္ကုိယ္ မီးရႈိ႕ၾကတာ တစ္ရြာလုံး မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ပါေလေရာ။ မီးအား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲဆုိရင္ ဆယ္မိုင္အကြာက သန္းတုပ္လုိ႕ ရပါသတဲ့။ ေနာက္ေန႕မွာေတာ့ ေတာင္းကုိယ္စီထမ္းလုိ႕ အိမ္ျပာသြားေရာင္းတဲ့ ရြာသားေတြခမ်ာမွာ ခရီးစရိတ္ေတာင္ ေၾကေအာင္မေရာင္းရဘဲ ျပန္လာရပါသတဲ့။ ေဒါသေခ်ာင္းေခ်ာင္းထြက္ေနတဲ့ ရြာသားေတြဟာ ခ်က္တင္က်ဴေနတဲ့ ငပ်င္းကုိ ၀ုိင္းဖမ္းျပီး ဂုန္နီအိတ္နဲ႕ထုပ္၊ ကမ္းစပ္က လမုပင္ၾကီးေပၚမွာ ၾကိဳးနဲ႕တုပ္၊ တြဲေလာင္းခ်ိတ္ထားပါသတဲ့။ ဒီေရတက္လာရင္ ၾကိဳးျဖတ္ခ်မယ္ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ႏြားေက်ာင္းသားေလး ဂြ်န္၀ူး ဟာ ပုေလြက်ဴရင္း ႏြားအုပ္ၾကီးကုိ ေက်ာင္းလာပါသတဲ့။ ပုေလြသံၾကားလုိက္ရတဲ့ ငပ်င္းဟာ ဂုန္နီအိတ္ထဲကေန ၀ူး၀ါး၀ူး၀ါးနဲ႕ ထေအာ္ပါေလေရာ။
"အဟင့္ အဟင့္ သူၾကီးသမီးကုိ မယူပါရေစနဲ႕... မယူပါရေစနဲ႕... "
ဂြ်န္၀ူးလည္း စိတ္၀င္စားသြားျပီး လွမ္းေမးသတဲ့။
"သူၾကီးသမီးက ဒါေလာက္ေခ်ာတာ... ဘာလုိ႕မယူခ်င္ရတာလဲ..." သူ႕သမီးကုိ ယူရင္ သူၾကီးရာထူးကုိ ဆက္ခံရမယ္တဲ့... အေနာ္ကေအးေအးပဲ ေနပါရေစလုိ႕ ေက်ာတာကုိ လက္မခံဘဲ သဘူမေတာမခ်င္း ဒီမွာ ခ်ိတ္ထားမယ္တဲ့... အဟင့္ အဟင့္..."
"ဟာ... ပိန္းလုိက္တာကြာ... ေနရာခ်င္းေတာင္ လဲလိုက္ခ်င္တယ္... ဒီလုိလုပ္ ငါ့ႏြားေတြ မင္းယူ... ငါက မင္းကုိယ္စား အထုပ္ထဲ ၀င္ေနမယ္... ဘယ္လုိလဲ..." ငပ်င္းလည္း သေဘာမတူခ်င္ တူခ်င္ပုံေလးနဲ႕ လက္ခံလုိက္တာေပါ့။ ငပ်င္း ႏြားအုပ္ၾကီးနဲ႕ ထြက္သြားခ်ိန္မွာ ဂြ်န္၀ူးတစ္ေယာက္ ဂုန္နီအိတ္ထဲမွာ သြားျဖဲျပီး ၾကည္ႏူးေနပါသတဲ့။ ဒီေရတက္လာခ်ိန္မွာ ရြာသားေတြေရာက္လာပါေလေရာ။
"သူၾကီးသမီးကုိ ယူမယ္... သူၾကီးသမီးကုိ ယူမယ္..." ဂုန္နီအိတ္ထဲက စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္သံကုိ ၾကားလုိက္ရတဲ့ ရြာသားေတြဟာ ဂြ်န္၀ူးကုိ ၀ုိင္းရုိက္ျပီး ေရထဲ ကန္ခ်လုိက္ၾကပါေလေရာ။ (ေနာက္ပုိင္း ဂ်ြန္၀ူးဘာျဖစ္သြားသည္ကုိ အေနာ္တကယ္မသိပါ။)
"ဟင္း ေသခါနီးေတာင္ တဏွာရူးေနေသးတယ္" ညေနလည္းေစာင္းေရာ ငပ်င္းတစ္ေယာက္ ပုေလြမႈတ္ရင္း ရြာထဲကုိ ႏြားတစ္အုပ္နဲ႕ ျပန္လာပါသတဲ့။ ရြာသားေတြလည္း မ်က္လုံးျပဴး မ်က္ဆံျပဴးနဲ႕ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ စပ္စုၾကပါသတဲ့။
"အေနာ္ ေရထဲလဲေရာက္ေရာ နဂါးမင္းၾကီးနဲ႕ ေတြ႕တယ္"
"နဂါးမင္းက ဘယ္လုိပုံလဲဟင္... ကုိစီအမ္တုိ႕၊ ကုိအားဂလီးတုိ႕လုိမ်ိဳး ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္လား..." "အဟီး... ဟုတ္ဘူး... ကုိမဟာလုိမ်ိဳး ခန္႕ေခ်ာၾကီး..."
"အင္း... အဲဒီေတာ့..." "အဲဒီေတာ့သူက အေနာ့ကုိေျပာတယ္... ႏြားေတြၾကိဳက္သေလာက္ ဖမ္းသြား တဲ့..." "ဟင္.. ေရထဲမွာ ႏြားေတြရွိတယ္... ဟုတ္လား..."
"ေၾသာ္... မယုံရင္ ဒီမွာ အေနာ္ဖမ္းလာတဲ့ ႏြားေတြသာ ၾကည္႕ေပေတာ့... ျပီးေတာ့ ေျပာလုိက္ေသးတယ္... ႏြားေတြထပ္လုိခ်င္ရင္ ဒီေရတက္ခ်ိန္မွာ ဂုန္နီအိတ္စြပ္ျပီးလာငုပ္လွည္႕ တဲ့" ရြာသားေတြလည္း ၀မ္းသာအားရနဲ႕ ခုန္ေပါက္ျပီး အိမ္ကုိျပန္ေျပးၾကပါေလေရာ။ ေနာက္ေန႕လည္းက်ေရာ ကမ္းစပ္က လမုပင္ေတြမွာ တြဲေလာင္းဆြဲထားတဲ့ ဂုန္နီအိတ္ေတြ အစီအရီပါပဲတဲ့။ အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ တစ္ရြာလုံးလုိလုိ ႏြားငုပ္ဖုိ႕ ျပင္ဆင္ေနတာပါတဲ့။ ဒီေရလည္းတက္လာေရာ ရြာသားေတြရဲ႕ ဇနီးျဖစ္သူေတြဟာ ၀မ္းသာအားရနဲ႕ ၾကိဳးေတြကုိ ျဖတ္ခ်လုိက္ၾကတာ တဗြမ္းဗြမ္းနဲ႕ ဆူညံေနပါသတဲ့။ ေနာက္ေန႕ေရာက္တဲ့အထိ ႏြားငုပ္သြားၾကသူ ရြာသားတစ္စုဟာ ျပန္ေပၚမလာပါဘူးတဲ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ငပ်င္းေရာက္လာျပီး ေျပာပါသတဲ့။
"အဟီး တစ္ခုေျပာဖုိ႕ ေမ့သြားတယ္... နဂါးမေလးေတြက သိပ္ေခ်ာေတာ့ ေတာ္ရုံလူဆုိ ျပန္လာခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး" ဂလုိနဲ႕ ငပ်င္းဟာ အားကုိးရာမဲ့ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားကုိ လက္ထပ္ျပီးသကာလ ရြာသူၾကီးအျဖစ္ ေပ်ာ္ရွြင္စြာ အသက္ထက္ဆုံးေနသြားပါသတဲ့။ ျပီးပါျပီ။ ----------------------------------------------------------------------------------------
ဒီပုံျပင္ကေပးတဲ့ သင္ခန္းစာေလးကေတာ့ အေခ်ာင္ေနမွ ေကာင္းစားၾက။ အဲ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ မ်ားမ်ားလိမ္ေလ အသက္ရွည္။ အဲ ဒါလည္းမနိပ္ေသးဘူး။ သိဘူး။ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ၾကိဳက္သလုိ ဆြဲေတြးေပေတာ့။ ပုံျပင္ကုိ မၾကိဳက္ရင္ အဲဒါ ပုံျပင္ကုိ စတီထြင္ခဲ့တဲ့လူရဲ႕ အျပစ္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း။
09 August 2008
Changing of Our Committe Main Email Account
We changed our main email account to rpmyanmarstudents@gmail.com. And we no more use the old account rp.myanmar.union@gmail. We found that many RP Myanmar students didn't receive our emails and don't know updates about ours. So please kindly add our new email account. We appreciate your co operation and participation.
Regards
RP Myanmar Students Union.
Myanmar & Wireless
ကြာျခားခ်က္
ဒီေခတ္ၾကီးမွာ.... ဆင္းရဲသားေတြအသားစားတယ္၊လူကံုထံေတြပုစြန္စားတယ္၊ပါတီေခါင္းေဆာင္ေတြက်ေတာ့ အလကားရတာမွန္သမၽွစားတယ္။ ေယာၤက်ားေတြျမင့္ခ်င္တယ္၊မိန္းမေတြပိန္ခ်င္တယ္။ေခြးေတြ အက်ီဝတ္ကုန္ျပီး လူေတြက်ေတာ့ ကိုယ္ေပၚကအသားေတြေပၚႏိုင္သေလာက္ေဖာ္ၾကခၽြတၾ္ကတယ္။
P.S(သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆီမွ)
တံတားေဆာက္မယ္၊ လမ္းေဖာက္မယ္
08 August 2008
06 August 2008
အင္း... ေတြးမိတာကေတာ့
ခ်စ္သက္ေသ
ေကာင္ေလး။ ။ နင့္ကို ငါတကယ္ခ်စ္ပါတယ္။ ရိုးေျမက်ေပါင္းပါမယ္လို႔ ကတိေပးပါတယ္။
ေကာင္မေလး။ ။ နင္က ျငင္းရက္စရာဘာမွွမရွိပါဘူးဟာ။ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကိုစဥ္းစားခြင့္ေတာ့ေပးပါဟာ။
ေကာင္ေလး။ ။ အင္း တသက္တာအတြက္ပဲ၊ စဥ္းစားရမွာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့အေျဖေပးမလဲေတာ့ေျပာေလ။
ေကာင္မေလး။ ။ု ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး မီးလာတဲ့ေန႔က်ရင္ နင္လိုခ်င္တဲ့အေျဖကိုေပးပါ့မယ္ဟာ။
ေကာင္ေလး။ ။ ေအးေလ။ ငါလည္း စကာၤပူတစ္ႏိုင္ငံလံုး မီးပ်က္တဲ့ေန႔အထိ နင့္အေျဖကိုေစာင့္ေနပါ့မယ္။
04 August 2008
Just for fun
01 August 2008
31 July 2008
အစဥ္အလာပါပဲ
All the Best
cheers
28 July 2008
Kindly Add this account into your gtalk list
We create a account rp.myanmar.union@gmail.com. Please add this account into your gtalk list. So we can update and inform to you all. Thanks
24 July 2008
They Can...Why we cannot?...
Invite All RP Myanmar Students to our meeting
Dear Brothers and Sisters from RP
We are planning to hold a Myanmar Cultural Show in next year 2009. As you all know it's a very big event, we need a lot of time and afford to make it happens successfully. It is so obvious that it cannot be done by alone and we need all of your support and participations.
Firstly, we are planning to form a committee and seek advice from every one of you. Therefore, we have decided to have a meeting with all of you. So that I would like to invite all of you to attend this meeting and hope that all of you can spare a little time from your precious time for our great cultural show. Last but not least, we would like to have some advice and suggestions for our program. Thus, please do feel free to present any of your ideas and opinions.
We have very cheerful news to inform all of you. For our RP Thingyan, our only Myanmar teacher will be going to support. So now she booked a lecture room for us to hold a meeting. So now I will inform all of you the venue for our meeting. The new venue is
E4 Lecture theatre level 3
Time: 4:45 pm to 6:00 pm
Date: 31 of July
Myat Sandi Oo (73992)
Chan Myae (85285)
Naing Wai Thaw (85217)